Metaalooppervlakte
Metaalooppervlakte is een term die in sommige vakartikelen wordt gebruikt om te verwijzen naar de chemisch actieve buitenzijde van een metalen voorwerp. Het begrip omvat niet alleen het onbewerkte (bare) metaaloppervlak, maar ook de daarop gevormde oxide- en hydroxidefilms, adsorptiegedeelten en overige contaminanten die de interactie met de omgeving bepalen. In die zin beschrijft metaalooppervlakte de functionele oppervlakte die bepalend is voor reacties, hechting en corrosie.
De samenstelling en structuur van de metaalooppervlakte hangen af van materiaaltype, bewerkingsgeschiedenis en blootstelling. Veelvoorkomende componenten
Onderzoeksmethoden: XPS, AES, SEM, AFM, RBS, LEIS, en contacthoekmetingen zijn gangbaar om samenstelling, topografie en energiekenmerken
Toepassingen: de metaalooppervlakte is cruciaal in katalyse, corrosiebescherming, elektronica en sensorontwikkeling, waar de performance afhangt van
Zie ook: metaaloppervlak, oxidatie, oppervlaktescheikunde; literatuur en ontstaan van term in vaktaal.