MEOconstellaties

MEO-constellaties (medium Earth orbit) zijn netwerken van satellieten die in een middelste aardbaan rond de aarde cirkelen en bedoeld zijn voor wereldwijde navigatie, tijdvoorziening en soms communicatie. Ze vormen een middenweg tussen lage aardbaan (LEO) en geostationaire baan (GEO) wat betreft dekkingsgebied, satellietaantal en signaallatentie.

Hoogten variëren doorgaans van circa 2.000 tot 35.786 kilometer. Voor navigatietoepassingen bevinden GNSS-constellaties zich meestal op circa 20.000 tot 23.000 kilometer hoogte, met inclinaties van ongeveer 55° tot 64°. Deze combinatie biedt globaal zicht vanuit vrijwel alle delen van de aardbol en een stabieler signaalpad dan veel lagere banen.

Belangrijke voorbeelden van MEO-constellaties zijn GPS (VS), Galileo (EU) en GLONASS (Rusland). BeiDou (China) gebruikt eveneens MEO-satellieten als onderdeel van zijn multi-constellatie-aanpak. Deze systemen leveren tijd- en positiebepaling voor civiele, militaire en commerciële toepassingen, en worden in toenemende mate geïntegreerd met andere GNSS-bronnen voor betere nauwkeurigheid en betrouwbaarheid.

Voordelen van MEO omvatten brede dekking met relatief gering aantal satellieten in vergelijking met LEO en lagere signaalvertragingen dan GEO. De continuïteit van de dienstverlening wordt verzekerd door meerdere orbitalen en regelmatige satellietwisselingen. Nadelen zijn onder meer hogere lancering- en onderhoudskosten dan sommige LEO-systemen en afhankelijkheid van omvangrijke netwerken voor wereldwijde beschikbaarheid en nauwkeurigheid.

Toekomstige ontwikkelingen richten zich op modernisering van bestaande constellaties, uitbreiding van satellietaantallen en verbeterde compatibiliteit tussen systemen, waardoor wereldwijde, nauwkeurige en robuuste tijd- en navigatiediensten blijven toenemen.