Lusuitbreidingen

Lusuitbreidingen is een term uit het openbaar vervoer en stedelijke planning die verwijst naar de uitbreiding van lusdiensten in netwerken voor openbaar vervoer, zoals trams, bussen en lichte rail. Een lus is een route die in een gesloten of bijna gesloten cirkel rijdt, waardoor voertuigen na elkaar terugkeren langs een retourtak of via een andere aansluiting. Lusuitbreidingen bestaan uit het verlengen van bestaande lussen, het toevoegen van nieuwe lussen of het combineren van lussen met hoofdlijnen om zo de netwerking passeerpunten en de frequentie te verbeteren.

Doel en toepassing van lusuitbreidingen is het vergroten van de dekking in stedelijke en voorstedelijke gebieden, het verbeteren van verbindingen tussen wijken en het stadscentrum, en het verminderen van het aantal transfers voor reizigers. Door het gebruik van lussen kan een dienst vaker en betrouwbaarder rijden, en kunnen knooppunten dichter bij belangrijke bestemmingen komen te liggen. Lusuitbreidingen kunnen ook bijdragen aan robuustere netwerken bij verstoringen, doordat alternatieve terugkeerroutes beschikbaar zijn.

Planning en uitvoering van lusuitbreidingen verlopen doorgaans via netanalyse, reizigersprognoses en simulaties, gevolgd door ontwerp van routes, halteplaatsen en schakelsystemen. De implementatie vereist afstemming met wegbeheerders, gemeenten en vervoersbedrijven en kan gefaseerd plaatsvinden met proefperiodes en evaluaties op basis van reizigersgroei en servicekwaliteit.

Effecten en overwegingen omvatten onder meer verbeterde bereikbaarheid en hogere frequentie langs belangrijke segmenten, maar ook mogelijk langere reizen voor sommige gebruikers, complexere dienstregelingen en hogere investerings- en onderhoudskosten. Het succes hangt af van nauwkeurige vraagprognoses, duidelijke reizigerscommunicatie en een goede integratie met andere lijnen. Zie ook openbaar vervoer, tramnet en stedelijke planning.