Labelmaterialen

Labelmaterialen zijn materialen die dienen als basis voor labels die op producten, verpakkingen of objecten worden aangebracht. Het begrip omvat zowel de drager (substraat) als de lijm en de dragerlaag (liner) die het label ondersteunt. De belangrijkste groepen zijn papiergebaseerde materialen en kunststoffilms. Papierlabels zijn doorgaans goedkoper en vaak beter recycleerbaar in combinatie met papierverwerking, maar kunnen minder bestand zijn tegen vocht en olie dan kunststoffilms. Kunststoffilms zoals PET, PP, PE en soms PLA bieden betere vocht- en chemische bestanddelen, hogere scheurvastheid en uiteenlopende oppervlaktelaagmogelijkheden zoals glans of mat.

Substraten kunnen onbedrukt of voorbedrukt zijn en krijgen vaak een topcoat of laminate voor printkwaliteit en duurzaamheid. De lijmsoort bepaalt de hechting en verwijderbaarheid: permanente lijm, verwijderbare of repositioneerbare lijm en hot-melt varianten. Een silicoon-gecoat liner zorgt voor eenvoudige losmaking tijdens het aanbrengen en verwijderen.

Printtechnieken voor labelmaterialen omvatten flexografie, offset, digitaal (inkjet/laser) en thermotransfer. De keuze van substraat en lijm wordt bepaald door de toepassing: voedselveiligheid, contact met huid, externe omgevingsinvloeden, was- en reinigingsprocessen en de gewenste zichtbaarheid met kleuren en afwerking zoals helder transparant, metallic of holografisch.

Duurzaamheid en regelgeving spelen een rol bij selectie: recyclabiliteit van het label in relatie tot het verpakkingsafval en naleving van voedselcontactnormen en chemische regelgeving. Zo biedt labelmaterialen een breed scala aan oplossingen voor communicatie, identificatie en authenticatie van producten.