Krachtoverbrenging

Krachtoverbrenging, soms gespeld als krachtoverbrenging, is een term uit de werktuigbouwkunde die verwijst naar het geheel van mechanismen en systemen die een kracht en/of een koppel van een inputcomponent naar een outputcomponent overdragen. Het doel is om de inputbelasting om te zetten in een gewenste output, bijvoorbeeld in termen van kracht, snelheid of richting. Hiermee wordt de werking van een machine of voertuig mogelijk gemaakt.

Mechanische transmissies omvatten onder meer tandwielkasten, riem- en kettdrives, en koppelingen tussen ascomponenten. Daarnaast omvat de term ook lineaire of gecombineerde systemen zoals schroefdrives en hydraulische of pneumatische transmissies die kracht via vloeistof- of gasdruk overbrengen. In elk geval geldt dat de verhouding tussen input- en outputkrachten en -snelheden centraal staat.

Belangrijke ontwerp- en prestatieveiligheden zijn onder meer de overbrengingsverhouding, rendement, en mogelijk slip of backlash. Bij veranderingen van snelheid kan de krachtoverbrenging zowel koppel als snelheid wijzigen, wat vaak resulteert in vermogensverlies door wrijving en warmteontwikkeling. Een efficiënt systeem minimaliseert slip en slijtage en houdt rekening met trillingen en geluid.

Toepassingen zijn wijd verspreid in voertuigen, industriële machines, robots en bouw- en transportmiddelen. Voorbeelden zijn de automatische of handmatige transmissie van een auto, kranen, bruggen en industriële aandrijfsystemen die robotarmen of conveyors aandrijven.

Ontwerp en onderhoud richten zich op uitlijning, smering, slijtage van componenten en bescherming tegen overbelasting. Zie ook: mechanische transmissie, krachttransmissie, tandwielkasten, riemdrives, hydraulische transmissie.