Koppeling

Koppeling is een Dutch noun meaning the act of connecting or the device used to connect two objects. The term is used across technical and everyday language to describe a connection between components, systems or ideas. In hardware, een koppeling is een mechanische component that joins two rotating or stationary parts so that motion or force can be transferred.

Mechanische koppelingen. Mechanische koppelingen zijn verbindingselementen die twee rotatie-asen, pijpen of slangen met elkaar verbinden, zodat beweging of kracht kan worden doorgegeven. Veelvoorkomende typen zijn flenskoppelingen en steekkoppelingen; ze kunnen statisch zijn of flexibel, waardoor kleine misalignments of trillingen kunnen worden opgevangen.

Rail en transport. In het railvervoer verwijst koppeling naar het mechanisme waarmee wagons aan elkaar worden gekoppeld; dit systeem omvat vaak buffers en een koppelingenmechanisme. Moderne materieel kan automatische koppeling en integratie met remsystemen en veiligheidsfuncties mogelijk maken.

Software en systemen. In softwareengineering verwijst koppeling naar de mate waarin componenten afhankelijk zijn van elkaar. Losse koppeling is doorgaans gewenst, omdat het hergebruik, onderhoud en uitbreidbaarheid bevordert; sterke koppeling maakt systemen kleiner kans op stilstand bij veranderingen.

Chemie. In de chemie verwijst koppeling naar koppelingreacties, waarin twee moleculaire fragmenten worden verbonden via cross-coupling- Reacties zoals Suzuki-, Heck- en Sonogashira-koppelingen, waardoor nieuwe koolstof-koolstofbindingen ontstaan.

Dagelijks taalgebruik. In het dagelijks taalgebruik kan koppeling ook verwijzen naar een verbinding of link tussen ideeën, netwerken of systemen.