koppelingenmechanisme

Koppelingenmechanisme is een mechanisch systeem dat twee assen of andere verbindingen met elkaar verbindt om beweging en kracht over te dragen, terwijl het mogelijk misalignments en kleine axiale bewegingen toelaat. Het doel is om transmissie van koppel en snelheid te realiseren zonder dat de onderdelen rigide exact in lijn hoeven te staan. Koppelingenmechanismen worden toegepast in een breed scala aan machines, zoals motorinstallaties, pompen, conveyors en mechanische robots, waar koppeling van trillingen en afstandsvariaties gewenst is.

Een koppeling bestaat meestal uit twee hubs die op de uiteinden van de assen worden bevestigd en een koppelingselement dat de torsie overbrengt. De inrichting kan variëren van volledig stijve koppelingen tot flexibele systemen die enige misalignment, axiale beweging of schokabsorptie toelaten. Mogelijke constructies omvatten elastomeer- of veelelementen, metalen koppelingen en niet-contactsoorten zoals magnetische of vloeistofkoppelingen.

Soorten koppelingen kunnen worden onderverdeeld in verschillende hoofdgroepen. Stijve koppelingen dragen volledige uitlijning zonder compensatie voor misalignment. Flexibele koppelingen gebruiken elastische elementen of speling om parallele of hoekige afwijkingen op te vangen. Magnetische koppelingen übertragen krachten zonder direct contact en elimineren slijtage bij koppelingen. Vloeistofkoppelingen gebruiken een hydraulische of smeermiddelige vloeistof om torque te transleren en kunnen trillingen dempen. Daarnaast bestaan er tandkoppelingen (gear couplings) en andere specialisaties voor specifieke toepassingen.

Ontwerpkeuzes voor een koppelingenmechanisme omvatten torque rating, maximale misalignment, asafstand, trillingen, warmteontwikkeling en onderhoudsvereisten. De juiste keuze hangt af van belastingprofiel, gewenste demping en onderhoudscapaciteiten.