Kabeldiktes

Kabeldiktes is een term die verwijst naar de dikte van een kabel, in het bijzonder de buitenste diameter en de dikte van de isolatie en omhulling van de kabel. In de praktijk worden kabels vaak beschreven aan de hand van verschillende meetwaarden: de conductor cross-section (in mm²), de buitenste diameter (OD) in millimeters en de dikte van isolatie en omhulling. Deze dimensies bepalen samen hoe een kabel past in een installatie, hoe flexibel deze is en welke spanning en omstandigheden hij kan weerstaan.

Metingen en standaarden: de buitenste diameter wordt meestal met een schuifmaat of micrometer gemeten, op meerdere punten om tolerantie te bepalen. De isolatiedikte geeft een indicatie van de spanning die de kabel kan houden en van de mechanische bescherming. Toleranties en exacte cijfers hangen af van het product en de toepaste normen; Europese normering (EN/IEC) en fabrikantenspecificaties geven vaak de gewenste OD, isolatiedikte en afscherming weer in datasheets.

Belang voor prestaties: een dikkere isolatie of omhulling verhoogt doorgaans de spannings- en dielectriciteitsafstand en kan de stijfheid van de kabel vergroten. De ampaciteit (stroomdraagvermogen) wordt vooral bepaald door de geleiderdwarsdoorsnede en het soort isolatie, omdat dit de warmteafvoer beïnvloedt. De uiterlijke diameter heeft invloed op de buigradius en de ruimtelijke vereisten bij installatie.

Toepassing en rapportering: kabeldiktes worden doorgaans per product gespecificeerd in datasheets, samen met het type isolatie (PVC, XLPE, etc.), temperatuurrating en voltageklasse. Voor veilige installatie zijn relevante normen en lokale voorschriften leidend bij de selectie van kabeldiktes en constructie.