Insluiting

Insluiting is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat de handeling of het resultaat aanduidt waarbij iets binnen een begrenzing wordt geplaatst of afgescheiden van zijn omgeving. Het woord is afgeleid van in- en sluiting en wordt doorgaans gebruikt in zowel letterlijke als figuurlijke betekenissen.

Toepassingsgebieden:

- Fysieke insluiting: een dier, voorwerp of persoon bevindt zich in een afgebakend ruimtelijk gebied, bijvoorbeeld een omheind veld, kooi of binnenplaats.

- Architectuur en landschap: een insluiting kan verwijzen naar een afgesloten ruimte binnen een gebouw of tuin, zoals een binnenplaats of beschutte patio.

- Juridisch/administratief: in sommige contexten kan het verwijzen naar het tijdelijk of definitief vastleggen binnen een beveiligde zone of dossier.

- Wetenschap en techniek: insluiting kan ook slaan op het opnemen of omsluiten van een component binnen een container of systeem.

Relaties: verwante termen zijn omheining of omsluiting wanneer het gaat om fysieke grenzen, en inclusie of opname in een groter geheel in meer abstracte betekenissen. Tegenovergestelde concepten zijn uitsluiting of afsluiting.

Notitie: in de moderne Nederlandse taal komen termen als omheining, omsluiting of afsluiting vaker voor dan insluiting, waarvan het gebruik meestal afhankelijk is van context en regio.