Infectiepreventie

Infectiepreventie verwijst naar het geheel van maatregelen en afspraken die bedoeld zijn om infecties te voorkomen en de verspreiding ervan te beperken. Het doel is patiëntveiligheid te vergroten, zorggerelateerde infecties te verminderen en bij te dragen aan de bestrijding van antimicrobial resistance. Infectiepreventie is van toepassing in ziekenhuizen, verpleeghuizen, huisartspraktijken, maar ook in de zorg thuis en in de samenleving.

De kernprincipes omvatten standaardzorg: handhygiëne, juist gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen, veilige injecties en aseptische technieken bij invasieve handelingen, reiniging en desinfectie van oppervlakken en instrumenten, steriliteit waar nodig, en correct afvalbeheer. Ook vaccinatie en een gezonde leefstijl dragen bij aan bescherming van kwetsbare groepen.

In zorginstellingen komen aanvullende maatregelen bij voor overdrachtspatronen zoals contact-, druppel- en luchtweginfecties: isolatie, cohorten van patiënten, ruimtelijke indeling en het gebruik van passende persoonlijke beschermingsmiddelen. Daarnaast is surveillance van infecties en resistentie cruciaal, met rapportage, feedback en trainingen. Een verantwoord antibioticagebruik helpt onnodig gebruik van antibiotica te voorkomen en besmettingsuitbraken te beheersen.

Preventie vereist organisatorische randvoorwaarden zoals duidelijke protocollen, opleiding, toezicht en continue kwaliteitsverbetering. In bredere zin omvat infectiepreventie ook voedselveiligheid, drinkwater en hygiëne in de gemeenschap, evenals publieke gezondheidsprogramma's en vaccinatiecampagnes.