Home

Indexaties

Indexaties, in het Nederlands vaak aangeduid als indexatie, is een mechanisme waarbij geldbedragen automatisch worden aangepast aan inflatie om de koopkracht te behouden. Het wordt toegepast op lonen, pensioenen, belastingschijven, huurprijzen en sociale uitkeringen. Een indexatie kan wettelijk verplicht zijn, in cao’s staan, contractueel afgesproken zijn of in sommige gevallen vrijwillig worden overeengekomen.

De aanpassing berust meestal op een prijsindex zoals de consumentenprijsindex (CPI) of een vergelijkbare indicator. Meestal

Voorbeelden van indexaties zijn loonindexatie, pensioensindexatie, huurindexatie en belastingindexatie. Loonindexatie onderhoudt de koopkracht van werknemers; pensioensindexatie

Voordelen zijn behoud van koopkracht en voorspelbaarheid voor budgetten en onderhandelingen. Nadelen kunnen zijn dat indexatie

Indexatie speelt wereldwijd een rol; in veel landen is het gebruik wijdverbreid in sociale zekerheid en arbeidsrelaties.

gebeurt
de
wijziging
één
keer
per
jaar,
maar
ook
meer
of
minder
frequent
is
mogelijk.
Berekening:
nieuw
bedrag
=
oud
bedrag
×
(1
+
inflatie).
Soms
zijn
er
drempels,
plafonds
of
specifieke
regelingen
bij
verschillende
inflatiehoogtes.
beschermt
gepensioneerden;
huurindexatie
regelt
aanpassingen
van
huurprijzen;
belastingindexatie
houdt
fiscale
drempels
en
heffingsvrije
bedragen
in
lijn
met
inflatie.
inflatie
kan
aanjagen
en
beleidsplanning
complexer
maakt
wanneer
veel
uitkeringen
meebewegen
met
inflatie.
In
de
Verenigde
Staten
wordt
soms
gesproken
van
cost-of-living
adjustments
(COLA)
voor
sociale
uitkeringen
en
salarissen.