ISOinstellingen

ISOinstellingen beschrijven de gevoeligheid van de beeldsensor voor licht. Een lagere ISO, bijvoorbeeld ISO 100 of 200, maakt de sensor minder gevoelig en levert bij dezelfde belichting meestal minder ruis en een groter dynamisch bereik op. Een hogere ISO, zoals ISO 800 of hoger, verhoogt de gevoeligheid zodat minder licht nodig is, maar gaat vaak gepaard met meer ruis en minder detail.

ISO maakt deel uit van de blootstelling, naast sluitertijd en diafragma. In een gegeven belichtingssituatie kun je met een grotere opening of een langere sluitertijd een juiste belichting bereiken; als dit niet wenselijk is, kan ISO verhoogd worden. Bij hoge ISO kan de foto sneller correct belicht worden, maar de beeldkwaliteit kan in het donker achterblijven.

Veel camera's bieden Auto-ISO, waarbij de camera automatisch de hoogte van de ISO aanpast binnen door de gebruiker ingestelde grenzen. Sommige moderne systemen hebben native of dual native ISO, wat betere ruisprestaties oplevert bij wisselende lichtomstandigheden.

Praktische tips: gebruik zo veel mogelijk de laagst mogelijke ISO die een correcte belichting toelaat; schakel over naar een groter diafragma of langere sluitertijd indien mogelijk. Schiet bij voorkeur in RAW, zodat ruis en belichting later beter kunnen worden gecorrigeerd. Houd rekening met het formaat van de sensor: kleinere sensoren (APS-C, Micro Four Thirds) tonen ruis en beperken dynamisch bereik vaak eerder dan full-frame.