GABAactiviteit

GABAactiviteit verwijst naar de activiteit van gamma-aminoboterzuur (GABA), het belangrijkste remmende neurotransmitter in het centrale zenuwstelsel. GABA werkt via drie hoofdtypen receptoren: GABA_A en GABA_C (ook wel GABA_A-ρ genoemd) die ligand-gated chloridekanalen zijn, en GABA_B, een metabotroe receptor. Activatie van deze receptoren leidt doorgaans tot hyperpolarisatie van de postsynaptische cel en remming van neuronale ontladingen.

GABA wordt gesynthetiseerd uit glutamaat door het enzym glutamaatdecarboxylase (GAD65/67). Het wordt verpakt in synaptische blaasjes door de vesiculair GABA-transporter VGAT en vrijgegeven bij zenuwcelvoedsel. GABA wordt uit de synapsspleet verwijderd door verschillende GABA-transmitters zoals GAT-1 en GAT-3. De afbraak vindt plaats via GABA-transaminase (GABA-T), wat bijdraagt aan de GABA shunt die GABA teruglevert aan de citroenzuurcyclus.

GABA-activiteit heeft een cruciale rol in het reguleren van neuronale excitabiliteit en netwerkinhoudingen. Het ondersteunt zowel tijdelijke (phasic) als continue (tonic) remming, betrokken bij ritmische activiteit, slaap, beweging en sensorische verwerking. Verschillende neurale netwerken in de cerebrale cortex, hippocampus en ruggenmerg hangen af van GABAerg remmend verkeer.

Disbalans in GABA-activiteit wordt in verband gebracht met aandoeningen zoals epilepsie, angststoornissen en bepaalde slaapstoornissen. Farmacologisch wordt GABAerg signaal versterkt door benzodiazepines en barbituraten (via GABA_A), of door GABA_B-agonisten zoals baclofen. Ook GABA-T- en GAT-1-inhibitors kunnen de GABA-concentratie verhogen. Onderzoeksmethoden, zoals MR-spectroscopie en EEG, worden gebruikt om GABA-activiteit in vivo te evalueren.