Faradaïsche

Faradaïsche is een term uit de elektrochimie die verwijst naar processen of reacties waarbij elektronische transfers plaatsvinden tussen een elektrode en een chemische soort. Deze Faradaïsche processen, ook wel redox- of elektrochemische reacties genoemd, ontstaan wanneer een elektrisch potentiaal de oxidatie of reductie van reagentia aan het elektrodeoppervlak mogelijk maakt. De term is afgeleid van Michael Faraday, wiens wetten de relatie tussen elektrische lading en de hoeveelheid reageerend of geproduceerd stof beschrijven.

Bij een Faradaïsche reactie verloopt elektronoverdracht via de elektrode en leidt dit tot chemische veranderingen in de reagenten. De resulterende stroom is afhankelijk van de snelheid van de elektronoverdracht, de diffusie van de reagentia en de eigenschappen van het oppervlak. Faradaïsche stromen zijn daarom gekoppeld aan omzettingen van stoffen en kunnen worden gebruikt in elektrolyse, batterij- en galvanische systemen en in sensoren.

Een belangrijk onderscheid is tussen Faradaïsche en niet-Faradaïsche (niet-geassocieerde) processen. Niet-Faradaïsche reacties betreffen voornamelijk oplading van de elektrische dubbele laag zonder chemische verandering van reagentia. In meettechnieken zoals cyclische voltammetrie of chronoamperometrie leveren Faradaïsche reacties karakteristieke signalen op die duiden op redoxactiviteit, terwijl achtergrondstromen vaak afkomstig zijn van niet-Faradaïsche ladingsprocessen.

Veelvoorkomende voorbeelden zijn waterstofflitsing (waterstofontwikkeling) aan de kathode, zuurstofontwikkeling aan de anode, metaaldepositie en redoxkoppels zoals ferri-/ferrocyanide. De term Faradaïsch wordt breed gebruikt in het Nederlands en beschrijft de fundamentele elektronentransferprocessen in de elektrochemie.

---