Epoxiesystemen

Epoxiesystemen zijn polymeren die op epoxyharsen gebaseerd zijn en bij verharding uitgroeien tot een sterke, chemisch bestendige thermoharde stof. Ze worden veel toegepast als structurele lijm, beschermende coating, matrix in vezelversterkte kunststoffen en voor potting en encapsulatie van elektronische componenten.

Samenstelling en varianten: De kern bestaat uit een epoxyhars en een verharder (vaak een polyamine of een anhydride). Aanvullende ingrediënten zoals versnellers, flexibilizers, vulstoffen en pigmenten worden gebruikt om eigenschappen en verwerkbaarheid aan te passen. De meeste systemen zijn tweecomponenten: hars en verharder worden gemengd in een specifieke verhouding en verharding vindt plaats bij kamertemperatuur of bij verhoging van de temperatuur. Er bestaan ook ééncomponent- en vochtverharde systemen die zonder aparte verharder kunnen uitharden, afhankelijk van de omgeving.

Verwerking en eigenschappen: Verwerking hangt af van de dosering, temperatuur en gewenste eindeigenschappen. Epoxies leveren doorgaans een hoge trek- en buigsterkte, goede chemische weerstand en elektrische isolatie, maar kunnen bros zijn. Taaiheid kan worden vergroot met flexibilizers of vulstoffen. Verharding is exotherm en kan bij grote volumes hevige warmte produceren; daarom is voldoende ventilatie en juiste opslag belangrijk.

Toepassingen: Structurele lijmen in bouw, auto-industrie, luchtvaart en windenergie; beschermende coatings en vloerafwerkingen voor industriële omgevingen; potting en encapsulatie van elektronica; reparatie en onderhoud van betonnen constructies.

Veiligheid en regelgeving: Epoxieharsen en verharders kunnen huidirritatie of allergische reacties veroorzaken; gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen, adequate ventilatie en juiste opslag zijn vereist. Verpakkingen en afval dienen volgens lokale regels te worden afgevoerd. Normen en testmethoden van organisaties zoals ASTM en ISO bepalen prestaties zoals adhesie, mechanische eigenschappen en chemische weerstand.