Dreigingsanalyses

Dreigingsanalyses zijn systematische onderzoeken naar potentiële dreigingen die invloed kunnen hebben op informatie, processen of fysieke assets en die de kans en impact van die dreigingen beoordelen. Het doel is om risico’s te identificeren, te prioriteren en beheersmaatregelen te plannen binnen een bredere risicomanagement- aanpak.

Toepassingsgebied omvat zowel informatieve als operationele omgevingen, waaronder informatie- en communicatiesystemen, gebouwen en fabricage-, leverings- of dienstverleningsprocessen. Dreigingsanalyses richten zich op relevante stakeholders en objecten zoals data, systemen, medewerkers en dependabiliteit van de bedrijfsvoering. De resultaten ondersteunen beslissingen over beveiligingsmaatregelen, investeringen en continuity-plannen.

Het proces omvat doorgaans: het afbakenen van scope en context; het identificeren van assets; het identificeren van dreigingen; het identificeren van kwetsbaarheden; het evalueren van waarschijnlijkheid en impact; het prioriteren van risico’s; het ontwikkelen van mitigatie- en beheersmaatregelen; en het monitoren en herzien van de analyse. Dreigingsanalyses kunnen kwalitatief of kwantitatief worden uitgevoerd en maken vaak gebruik van threat modeling- en risicoanalyse-methoden.

Methoden en kaders die in dreigingsanalyses worden toegepast, zijn onder meer gangbare beveiligingsstandaarden en raamwerken zoals ISO/IEC 27005, NIST SP 800-30 en diverse threat-modeling-technieken (bijv. STRIDE). Ook scenariogebaseerde oefeningen en aanvalsscenario’s komen voor om kwetsbaarheden en reactieplannen te verduidelijken.

De uitkomsten zijn meestal een risico-register en concrete aanbevelingen voor beheersmaatregelen, prioritering en verantwoordingsmechanismen. Dreigingsanalyses zijn cyclisch en vereisen regelmatige actualisatie vanwege veranderende dreigingslandschappen en bedrijfsomstandigheden.