Doorsturing

Doorsturing is een benadering van sturing en governance waarbij een organisatie haar koers voortdurend bijstuurt op basis van actuele informatie en feedback, in plaats van enkel jaarlijks of op grote momenten beleidslijnen vast te leggen. Het doel is tijdig reageren op veranderende omstandigheden, onzekerheden te beheersen en de kans op realiseren van gewenste resultaten te vergroten.

De kern bestaat uit duidelijke doelstellingen en kritische prestatie-indicatoren, korte feedbackrondes, regelmatige evaluatiemomenten en een governance-structuur die snelle bijsturing mogelijk maakt. Beslissers bepalen vooraf welke indicatoren en drempels leiden tot aanpassingen, zodat bijstelling op basis van data en risico's gebeurt in plaats van enkel op basis van planmatige afspraken. De werkwijze is cyclisch: meten, analyseren, besluiten, bijsturen en weer meten.

Toepassingsgebieden omvatten de publieke sector bij de implementatie van beleid en infrastructurele opgaven, evenals bedrijfsvoering en ICT-projecten in omgevingen met onzekerheid. Doorsturing wordt vaak gekoppeld aan agile- of adaptive governance-praktijken, waarin snelle levering van waarde en leren centraal staan.

Voordelen zijn verhoogde wendbaarheid, betere afstemming op maatschappelijke behoeften en ruimte voor continue verbetering. Nadelen of uitdagingen betreffen de benodigde betrouwbare data, mogelijk besluitvormingslast en de vereiste organisatiecultuur die openstaat voor bijsturing en experimenten.

Doorsturing vereist een combinatie van informatiestromen, toezicht en besluitvorming die de korte cycli ondersteunt. Het vormt een brug tussen traditionele lange termijn planningen en flexibele, leergerichte sturing die sneller kan reageren op onzekere omstandigheden.