Dierenmenselijke

Dierenmenselijke is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat wordt gebruikt om zaken, wezens of verschijningsvormen te beschrijven die een combinatie van dierlijke en menselijke kenmerken vertonen. Het woord wordt doorgaans gebruikt wanneer een verschijnsel zowel de vorm, beweging of fysiologie van een dier als menselijke eigenschappen zoals intelligentie, taal of cultuur vertoont.

In mythologie en folklore komen dierenmenselijke figuren veel voor. Voorbeelden zijn centaurs (bovenlichaam mens, onderlichaam dier) en sphinxen, die in verhalen vaak symbool staan voor een kruising tussen mens en dier. In hedendaagse fictie en kunst wordt de term ook aangevoerd bij antropomorfe of hybride karakters, die menselijke en dierlijke kenmerken combineren en op die manier unieke werelden en culturen creëren.

In populaire cultuur en media verwijst men vaker naar dierenmensen of anthropomorfe personages, vooral in fantasy, strips en rolspellen. De term kan ook in een wetenschappelijke context voorkomen, waar hij verwijst naar concepten als dier-menselijke hybriden of chimera’s. Dergelijke onderwerpen roepen ethische en juridische vragen op over dierenwelzijn, identiteitsbegrip en de grenzen van biomedisch onderzoek.

Zie ook: antropomorfisme, hybriden, chimera, humanoïde, furries. De exacte betekenis van dierenmenselijke hangt af van de context en de discipline waarin het wordt gebruikt.