Descriptiviteit
Descriptiviteit is een term die wordt gebruikt in de taalkunde en aanverwante disciplines om een benadering van taal te beschrijven die gericht is op wat mensen daadwerkelijk zeggen en schrijven, in plaats van op hoe zij zouden moeten spreken volgens vastgestelde regels. Een descriptieve benadering registreert variatie in spraak en schrift, onder andere op niveau van uitspraak, woordkeuze en zinsbouw, en laat normatieve oordelen buiten beschouwing.
In tegenstelling tot prescriptiviteit, dat gericht is op regels en aanbevelingen over correct taalgebruik, probeert descriptiviteit
Historisch heeft descriptiviteit zich ontwikkeld als tegenwicht aan traditionele, prescriptieve taalleerboeken. Tegenwoordig is descriptieve taalkunde een
Hoewel descriptiviteit gericht is op objectieve beschrijving, betekent dit niet dat de methode neutraal is; keuzes
Zie ook descriptieve grammatica en prescriptieve grammatica, en literatuur over taalkunde en sociolinguïstiek.