DVcertificaten

DV-certificaten, oftewel domain-validated certificaten, zijn TLS/SSL-certificaten die uitsluitend de controle op eigendom van een domein verifiëren. Ze vormen een oplossing om verkeer tussen client en server te versleutelen, zodat data tijdens transport niet leesbaar is voor derden.

De validatieprocedure richt zich op domeineigendom. Vaak gebeurt dit door een bevestiging via e-mail naar de administratieve contactpersoon, maar ook via DNS- of HTTP- validatiemethoden. Sommige aanbieders bieden geautomatiseerde validatie via het ACME-protocol, wat vooral bij gratis of goedkope certificaten veel voorkomt. Na succesvolle validatie geeft een Certification Authority het certificaat uit en kan het aan de server worden geïnstalleerd.

DV-certificaten hebben doorgaans een beperkte identiteitsscope: ze bevestigen alleen dat de aanvrager controle heeft over het domein, niet wie er achter de website zit. Daardoor tonen browsers meestal geen bedrijfsnaam of overige identificatie naast het beveiligingspictogram. Bij OV- en EV-certificaten is wel bedrijfs- en locatie-informatie zichtbaar.

Geldigheidsduur en heruitgifte: DV-certificaten zijn meestal korter geldig dan andere typen certificaten. Veel uitgiftes verlopen na één jaar of minder, en in lijn met branchevoorschriften geldt een maximale geldigheidsduur van ongeveer 825 dagen voor alle publiek vertrouwde certificaten. Certificaten worden doorgaans automatisch vernieuwd om continuïteit te waarborgen.

Voordelen en beperkingen: DV-certificaten bieden snelle en goedkope of gratis versleuteling en zijn breed ondersteund, maar ze verifiëren geen organisatie of identiteit. Voor hogere niveaus van vertrouwen zijn OV- of EV-certificaten vereist.

Toepassingen: veel websites, API’s en webdiensten maken gebruik van DV-certificaten om data veilig te encrypten zonder uitgebreide bedrijfsverificatie. Het proces omvat doorgaans het kiezen van een CA, het voltooien van domeinvalidatie, en het installeren van het certificaat op de server.