Contrastdetectie

Contrastdetectie is een autofocusmethode die de scherpte van een beeld bepaalt door het beeldcontrast te evalueren en te maximaliseren. Bij contrastdetectie-AF wordt de focuspositie langs de as van de lens stap voor stap aangepast en voor elke positie een focusmaat berekend die de scherpte aangeeft. De positie met het hoogste contrast is doorgaans het scherpste, omdat maximaal contrast samenvalt met een scherp beeld.

Werking: op elk focusstap wordt een maat voor scherpte afgeleid uit het huidige beeld, bijvoorbeeld op basis van de variatie van pixelwaarden, gradiënten of de hoogte van de hoogfrequente componenten. Het systeem selecteert de positie die het hoogste getal oplevert en past de lens zodanig aan dat dit maximum wordt bereikt. CDAF vereist doorgaans een statische of langzaam bewegende scène, zodat het maximum aannemelijk blijft terwijl de lens beweegt.

Toepassingen: contrastdetectie wordt veel gebruikt in live-view-systemen van compacte camera’s, smartphones en sommige digitale spiegelreflexcamera’s zonder geïntegreerde fasedetectie-sensor. In video en stills kan CDAF samen met PDAF worden gebruikt in hybride AF-systemen om snelheid en nauwkeurigheid te verbeteren.

Voordelen en nadelen: voordeel is dat CDAF geen extra AF-sensor nodig heeft en goed werkt bij scènes met voldoende textuur. Nadelen zijn onder andere trager functioneren bij weinig contrast of snelle beweging en gevoeligheid voor ruis.

Zie ook: autofocus, fase-detectie AF, hybride autofocus, beeldscherpte.