Calciumcarbonaat

Calciumcarbonaat, CaCO3, is een veel voorkomende anorganische verbinding en het belangrijkste bestanddeel van kalksteen, krijt en marmer. Het bestaat in drie kristalvormen: calciet, aragoniet en vateriet, waarbij calciet de stabielste vorm is onder normale omstandigheden. Calciumcarbonaat is wit tot kleurloos en slecht oplosbaar in water; het reageert met zuren waardoor CO2 vrijkomt.

In de natuur komt CaCO3 voor in sedimentaire gesteenten zoals kalksteen en marmer, en biogeen in schelpen en skeletten van vele mariene organismen. Biogene calciumcarbonaat speelt een rol in de koolstofcyclus en mariene sedimentatie.

Productie en verwerking: CaCO3 wordt gedolven uit kalksteen of marmer en vermalen tot poeder. Ook bestaat precipitated calcium carbonate (PCC), een synthetisch geproduceerde, zeer zuivere vorm. In de industrie dient CaCO3 als vulmiddel en witmaker in papier, kunststof en verf, en als bouwstof of grondstof voor cement.

Toepassingen en gebruik: CaCO3 wordt veel toegepast als voedingssupplement en als antacidum. In tandpasta fungeert het als filler. Daarnaast wordt het ingezet als bodemverbeteraar en voor waterbehandeling en milieu-neutralisatie.

Veiligheid en milieu: bij normaal gebruik is CaCO3 veilig; fijn stof kan irritatie van de luchtwegen veroorzaken bij inademing. De winning en verwerking vereisen milieubeheer en kunnen CO2-emissies met zich meebrengen bij verbranding van kalksteen.