Buigspieren

Buigspieren zijn spiergroepen die verantwoordelijk zijn voor buiging (flexie) van gewrichten. Ze brengen de afstand tussen twee aangrenzende botten kleiner en leveren bewegingen zoals elleboog-, knie- en heupbuiging, evenals buiging van de wervelkolom of romp. Samen met de strekspieren bepalen ze de mate en richting van een buiging bij dagelijkse bewegingen en sport.

In het bovenste lidmaat komen de belangrijkste buigers voor in de voorarm en hand. Voorbeelden zijn de biceps brachii, brachialis en brachioradialis, die vooral verantwoordelijk zijn voor elleboogbuiging en wat schoudersflexie (bij biceps) mogelijk maken. Daarnaast leveren flexor digitorum superficialis en profundus, evenals flexor carpi radialis en flexor carpi ulnaris, flexie van vingers en pols. Palmaris longus speelt een minder centrale rol maar kan bij sommige mensen meewerken aan polsflexie.

Ook in de romp en benen bevinden zich prominente buigspieren. De romp wordt bij buiging vooral gevormd door de rechte buikspier en de interne en externe schuine buikspieren. De heupbuigers, waaronder iliopsoas (psoas major en iliacus), leveren flexie van het heupgewricht. Aan de achterkant van het dijbeen bevinden zich de hamstrings (biceps femoris, semitendinosus, semimembranosus), die kniebuiging verzorgen en onderling bijdragen aan heupextensie.

Innervatie en werking: buigspieren worden geïnnerveerd door diverse zenuwen, waaronder musculocutaneous, median en ulnar in de arm, en de femorale en heupzenuwen in het been. Ze werken meestal tegen de extensoren als antagonisten. Klinisch gezien kunnen buigspieren overbelast raken of reiken naar tendinopathie en strain, vooral bij sporters; behandeling richt zich op rust, rehabilitatie en gerichte krachttraining.