Bijsignalen

Bijsignalen zijn de frequentiecomponenten die ontstaan bij modulatie van een draaggolf en die de informatie bevatten die aan de draaggolf is toegewezen. Wanneer een signaal de draaggolf moduleert, verschuiven energie en informatie naar nabijgelegen frequenties, waardoor naast het draagfrequentie ook zijbanden ontstaan.

Er bestaan verschillende typen zijbandsignalen. Bij dubbele zijband met draaggolf (DSB-FC) bevat het signaal zowel de draaggolf als twee zijbanden. Bij dubbele zijband zonder draaggolf (DSB-SC) is de draaggolf onderdrukt en blijven de twee zijbanden over. Een veelgebruikte vorm is enkelzijdige modulatie (SSB), waarbij slechts één zijband aanwezig is, meestal USB (boven) of LSB (onder). SSB is efficiënter in bandbreedtegebruik en wordt vaak toegepast in langeafstandskommunicatie en amateurradio.

Generatie vindt doorgaans plaats bij amplitude- of frequentiemodulatie. Amplitude-modulatie levert twee zijbanden op rondom de draaggolf. Frequentiemodulatie produceert een complexere verzameling zijbanden die afhankelijk is van de modulatieindex en deviatie, vaak met een bredere en minder voorspelbare spectrale inhoud.

Demodulatie vereist meestal een specifieke techniek. Voor AM kan men gebruikmaken van een envelope detector of coherente demodulatie. Voor DSB-SC en SSB is gesynchroniseerde demodulatie nodig, waarbij de ontvanger een oscillator nauwkeurig op de draagfrequentie moet afstemmen en de juiste zijband reproduceert.

Toepassingen omvatten radiosignaaloverdracht, televisie- en telefoniekanalen, en vooral SSB-communicatie in HF-omstandigheden waar bandbreedte en efficiëntie cruciaal zijn. Bijsignalen zijn essentieel voor de informatieoverdracht maar vereisen zorgvuldige regeling van bandbreedte en ruisrespons in zowel zender- als ontvangerontwerpen. See also: modulatie, draaggolf, sideband.