Beleggingseenheden

Beleggingseenheden zijn eenheden die het eigendom vertegenwoordigen in een collectief beleggingsvehikel, zoals een fonds voor gemene rekening of een UCITS-fonds. Door het kopen van beleggingseenheden verkrijgt de investeerder een proportioneel aandeel in de activa van het fonds. De waarde van een beleggingseenheid volgt doorgaans de nettovermogenswaarde (NAV) van het fonds, berekend als de totale waarde van de onderliggende bezittingen minus schulden, gedeeld door het aantal uitgegeven eenheden.

Beleggingseenheden worden uitgegeven door de fondsbeheerder en kunnen in open-ended fondsen doorgaans dagelijks aangemaakt of ingeleverd worden tegen de NAV per eenheid, mogelijk minus bepaalde kosten. In gesloten fondsen of beursgenoteerde fondsen kunnen de eenheden daarentegen op een secundaire markt verhandeld worden, waarbij de prijs kan afwijken van de NAV. Daarnaast kunnen er diverse kosten verbonden zijn, zoals instap-, beheers- en transactiekosten.

Houders van beleggingseenheden hebben doorgaans recht op informatie over het fonds en op een aandeel in de netto-inkomsten en kapitaalwinsten van de portefeuille. De exacte rechten en beperkingen hangen af van de fondsstructuur en zijn vastgelegd in de prospectus en in relevante wet- en regelgeving. In veel gevallen zijn stemrechten beperkt of afhankelijk van de vorm van het vehikel.

Beleggingseenheden komen veel voor in Nederlandse fondsenstructuren zoals fondsen voor gemene rekening en UCITS-fondsen, en bieden diversificatie over verschillende activaklassen zoals aandelen en obligaties. De fiscale behandeling van beleggingseenheden varieert per jurisdictie en structuur; investeerders worden doorgaans belast volgens de geldende wetgeving op inkomsten, winsten en waarde van hun posities.