Bedrijfsspanning

Bedrijfsspanning is de spanning waarvoor een elektrisch apparaat of installatie is ontworpen en onder normale bedrijfsomstandigheden functioneert. Het is de nominale spanning die in de specificaties, testen en certificering wordt genoemd. In de praktijk kan de werkelijke spanning variëren door netbelasting, afstand tot transformatoren en andere factoren; apparaten worden daarom ontworpen met toleranties rond de nominale waarde.

In Europese netten is de gebruikelijke spanning tussen de geleiders circa 230 volt wisselstroom (L–N) en circa 400 volt tussen twee fasen bij drie-fase systemen. Voor levering van spanning gelden normen die aangeven in welke band de spanning mag schommelen; veel apparatuur is gemaakt om te werken binnen een bepaald bereik rond de nominale bedrijfsspanning, bijvoorbeeld een tolerantie van ongeveer -15% tot +10%.

Het begrip bedrijfsspanning onderscheidt zich van de werkspanning die op een bepaald moment in een installatie aanwezig kan zijn. De werkelijke spanning kan soms hoger of lager zijn dan de nominale waarde door netcondities. Ontwerp, isolatie, kabeldiameters en componentkeuze hangen af van deze spanning en de toegestane toleranties. Bescherming zoals zekeringen, automatische schakelaars en aardlekschakelaars is doorgaans afgestemd op de bedrijfsspanning om veilig functioneren te waarborgen.

Toepassingen variëren van consumentenelektronica tot industriële systemen en hoogspanningsnetten, waar verschillende spanningsniveaus gangbaar zijn maar de term altijd verwijst naar de spanning waarvoor het systeem primair is ontworpen.