Adresbussen

De adresbussen zijn verzamelingen elektrische geleiders die adressen van de CPU naar geheugen- en I/O-apparaten dragen. Ze maken het mogelijk welk geheugenadres of welke I/O-positie bij een verzoek wordt aangesproken. De adresbussen zijn doorgaans eendirectioneel: de CPU zendt adressen uit; data en controles verlopen via andere bussen.

De breedte van de adresbussen, uitgedrukt in het aantal lijnen, bepaalt het maximale adresbereik: met N adresslijnen is 2^N geheugenadressen mogelijk. Bijvoorbeeld: een 16-bits adresbus kan 64 kilobyte adresruimte adresseren; 20 bits geeft 1 megabyte; 32 bits 4 gigabyte; 64 bits biedt een enorm potentieel.

Ontwerpen variëren. In oudere systemen werd een multiplexed bus gebruikt waarbij adres en data op dezelfde lijnen werden getransporteerd en via een adres-latch (ALE) werd onderscheiden. Moderne systemen gebruiken doorgaans duidelijke adresbussen en maken gebruik van een geheugencontroller met directe, point-to-point verbindingen tussen CPU en geheugen.

Bij virtueel geheugen wordt het adres door de geheugenbeheer-eenheid (MMU) vertaald van virtueel naar fysiek adres. De fysieke adresbus bepaalt uiteindelijk welk geheugenbereik bereikbaar is en hoe de adressering door de memory controller wordt toegepast.

Adresbussen zijn fundamenteel voor de geheugeninterface en beïnvloeden de prestaties en schaalbaarheid van systemen zoals personal computers, servers en embedded apparaten.