geheugenadres

Geheugenadres is een verwijzing naar een specifieke locatie in het geheugen van een computer waar gegevens kunnen worden gelezen of geschreven. Het begrip is fundamenteel voor computerarchitectuur en software, omdat vrijwel alle operaties met geheugen afhankelijk zijn van het correct lokaliseren van data of instructies.

Adressering bepaalt hoe een instructie een geheugenadres specificeert. Veelvoorkomende adresseringswijzen zijn directe adressering (het adres staat letterlijk in de instructie), indirecte adressering (de instructie verwijst naar een plek waar het werkelijke adres is opgeslagen), en adressering via registers of via een combinatie van basis- en indexregisters met een offset. Deze opties geven software en hardware flexibiliteit bij het kiezen van hoe operandlocaties worden opgezocht.

Fysieke versus virtuele adressen: een fysiek geheugenadres verwijst naar een locatie in het daadwerkelijke RAM-geheugen. Een virtueel adres behoort tot de virtuele adresruimte van een proces en wordt door de geheugenbeheer-eenheid (MMU) vertaald naar een fysiek adres. Virtueel geheugen maakt isolatie tussen processen mogelijk en vergroot de effectieve adresruimte.

Adreslengte en adresruimte: de grootte van een geheugenadres bepaalt hoe groot de adresruimte is (bijv. 16-, 32- of 64-bits). Moderne systemen gebruiken vaak virtueel geheugen met paginering en soms segmentatie; vertaling gebeurt via pagetabellen en caches/Translation Lookaside Buffers (TLB’s) helpen bij snelle adresomzetting.

In de praktijk spelen geheugenadressen een cruciale rol bij programmeren, systeemontwerp en prestaties, evenals bij beveiliging en geheugenbeheer.