Ademteken

Ademteken is een medisch begrip voor de waarneembare tekenen van ademhaling bij een patiënt. Het beschrijft hoe iemand ademt zonder gebruik van meetinstrumenten en vormt een onderdeel van de klinische beoordeling van de ademstatus.

De term is afgeleid van adem en teken. In de dagelijkse praktijk worden ademtekenen vastgesteld en beschreven door artsen, verpleegkundigen en andere zorgverleners, en toegepast bij zowel volwassenen als kinderen, bijvoorbeeld in de spoedzorg, preoperatieve screening en longzorg.

Veelvoorkomende ademtekenen zijn de ademhalingsfrequentie (snelle of langzame ademhaling), ademdiepte (oppervlakkig versus diep) en ademarbeid (het gebruik van borst- en buikspieren bij het ademhalen). Daarnaast kan zichtbare inspanning optreden, zoals neusflaring en trekkers van de borstkas (intercostale retracties). Geluiden zoals piepen of kraakjes tijdens de ademhaling kunnen eveneens deel uitmaken van ademtekenen. Bij zuigelingen en jonge kinderen kunnen ademtekens sneller optreden en variëren met activiteit en slaap.

Betekenis: ademtekenen zijn indicatoren voor ademnood of een ademhalingsstoornis en vormen een aanwijzing voor verdere evaluatie, zoals zuurstofsaturatie (SpO2), bloedgasanalyse en beeldvorming. Ze kunnen variëren met leeftijd, pijn, angst en medicatie, en dienen daarom als aanvullende informatie naast meetbare vitale functies.

Zie ook: ademfrequentie, zuurstofsaturatie, ademarbeid, ademnood.