Acrylverf

Acrylverf is een op waterbasis gemaakte schilderverf waarvan de bindmiddel bestaat uit een acrylpolymeeremulsie. De verf bevat pigmentdeeltjes die in deze emulsie zijn verdeeld en een waterig oplosmiddel. Bij droging verdampt het water en vormen de kunststofdeeltjes samen een flexibele, filmachtige laag op het oppervlak. In het natte stadium kan de verf eenvoudig met water worden verdund; na droging is de film bestand tegen vocht en licht, afhankelijk van pigment en toegevoegde mediums.

Eigenschappen en gebruik: acrylverf droogt snel, waardoor laag over laag werken mogelijk is. De hechting is goed op veel ondergronden, zoals canvas, papier, hout en sommige metalen of kunststof met primer. De mate van transparantie en dekkracht varieert per pigment; mediums kunnen de droogtijd, glans en impasto-structuur beïnvloeden.

Toepassingsoppervlakken en voorbereiding: poreuze ondergronden vereisen vaak een primer of gesso voor een betere hechting. Voor niet-poreuze oppervlakken kan een passende primer nodig zijn. Verdund met water of met acrylmedium kan de verf verschillende texturen krijgen. Gereedschap schoonmaken kan met water en zeep zolang de verf nat is.

Varianten en kenmerken: er bestaan verschillende kwaliteiten, zoals student- en kunstenaarskwaliteit; heavy-body varianten voor impasto; open acryl voor langere open tijd; en finishes zoals glans of mat. De droogsnelheid en kleurnauwkeurigheid kunnen per pigment verschillen.

Veiligheid en geschiedenis: acrylverf is over het algemeen veiliger en oplosmiddelvrij, maar sommige pigmenten bevatten giftige metalen. Ventilatie en zorgvuldige omgang kunnen bij fijn werken aanbevolen zijn. De moderne acrylverf kreeg brede verspreiding in de jaren 1950 dankzij merken als Liquitex en Golden.