ACIDregels

ACIDregels verwijzen naar vier fundamentele eigenschappen die garanties bieden voor transacties in database-systemen: Atomiciteit, Consistentie, Isolatie en Duurzaamheid. De term ACID, oorspronkelijk geformuleerd voor relationele databases, werd populair gemaakt door Jim Gray en Andreas Reuter in de jaren tachtig en vormt nog steeds een basis voor betrouwbare transactieverwerking.

Atomiciteit houdt in dat een transactie een ondeelbare eenheid is: alle bewerkingen binnen de transactie slagen of geen enkel effect wordt doorgevoerd. Bij een fout of mislukking worden alle wijzigingen ongedaan gemaakt door een rollback, zodat de database terugkeert naar de toestand vlak vóór de transactie.

Consistentie betekent dat een transactie de database van een geldige naar een geldige toestand brengt. Tijdens de uitvoering blijven alle integriteitsregels en constraints van toepassing, zodat de database-integriteit te allen tijde gewaarborgd blijft.

Isolatie stelt dat gelijktijdige transacties elkaar zo weinig mogelijk beïnvloeden. Voor een gebruiker moet het lijken alsof transacties sequentieel zijn uitgevoerd, ondanks eventuele parallelle uitvoering. Hiervoor bestaan verschillende isolatieniveaus die trade-offs maken tussen performance en determinisme.

Duurzaamheid houdt in dat eenmaal gecommitteerde wijzigingen permanent zijn, ook bij systeemfalen. Persistente opslag, logging en herstelmechanismen zoals write-ahead logging zorgen ervoor dat gecommitteerde transacties na een crash behouden blijven.

In de praktijk zijn veel traditionele relationele databases ACID-compatibel, terwijl sommige moderne systemen in gedistribueerde omgevingen ook andere modellen toepassen of ACID-achtige garanties op beperkte wijze ondersteunen. Bij sommige NoSQL-omgevingen worden andere principes zoals BASE toegepast.