zinklegering

Zinklegering, ook wel zinklegering genoemd, verwijst naar metalen materialen waarin zink de hoofdbasis vormt en is gecombineerd met andere elementen zoals aluminium, koper, magnesium of silicium. Het doel van zo’n legering is om de mechanische eigenschappen, de slagvastheid en de gietbaarheid ten opzichte van puur zink te verbeteren. Zinklegeringen verschillen van zinklaag of galvanisatie, waarbij zink slechts als beschermende coating dient.

De belangrijkste familie van zinklegeringen is de ZA-serie, gebaseerd op zink-aluminium, en de Zamak-familie (meestal Zn-Al-Cu-Mg). ZA-leegringen variëren in samenstelling en worden veelal gebruikt voor die-casting toepassingen. Zamak-varianten, zoals Zamak 3, 5 en 7, combineren zink met aluminium en kleine hoeveelheden koper en magnesium om grotere sterkte en stijfheid te bereiken. Deze legeringen bieden uitstekende gietbaarheid en dimensionale stabiliteit.

Eigenschappen van zinklegeringen zijn onder meer hoge stijfheid en sterkte in relatie tot gewicht, goede gietbaarheid en nauwkeurigheid, en redelijke corrosiebestendigheid in vele omgevingen. Ze hebben een relatief laag smeltpunt en goede reproduceerbaarheid van vormen, waardoor ze veel worden toegepast in hoogwaardige die-cast producten. Nadelen kunnen onder meer slijtage bij hoge temperaturen en beperkte weerstand tegen bepaalde chemicaliën zijn, afhankelijk van de samenstelling.

Toepassingen omvatten auto-onderdelen, behuizingen, bevestigingsmaterialen, consumentengoederen en precision-gietstukken. Zinklegeringen zijn goed recyclebaar en worden vaak gebruikt vanwege hun economische en productievoordelen in giettoepassingen.