Home

zichtbehoud

Zichtbehoud, letterlijk “behoud van het zicht”, is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om het behouden en zo mogelijk verbeteren van de visuele functie te beschrijven. In medische en zorgkundige contexten gaat het om het vermogen om zo lang mogelijk zelfstandig te zien en dagelijkse taken uit te voeren, ondanks een oogziekte of letsel. Het begrip legt de nadruk op functioneel behoud en kwaliteit van leven in plaats van volledig herstel alleen.

In de oogheelkunde en gerelateerde zorg is zichtbehoud een kerndoel bij aandoeningen zoals glaucoom, diabetische retinopathie,

Ook buiten de kliniek komt zichtbehoud terug in ontwerp, beleid en rehabilitatie. In de publieke ruimte en

---

maculadegeneratie
en
netvliesproblematiek.
Dit
gebeurt
via
vroege
diagnose,
monitoring
van
risicofactoren
en
tijdige
behandeling.
Voorbeelden
van
behandelopties
die
bijdragen
aan
zichtbehoud
zijn
medicamenteuze
drukverlaging
in
het
oog,
lasertherapie,
intravitreale
injecties
(bijvoorbeeld
anti-VEGF)
en,
indien
nodig,
chirurgische
ingrepen.
Daarnaast
speelt
rehabilitatie
een
rol,
met
hersteltraining
en
het
gebruik
van
hulpmiddelen
en
aanpassingen
in
de
leefomgeving
om
resterend
zicht
zo
goed
mogelijk
te
benutten.
productontwerp
wordt
rekening
gehouden
met
contrast,
verlichting
en
leesbaarheid
om
het
zicht
voor
mensen
met
beperkte
visie
te
ondersteunen.
In
arbeids-
en
verkeersregels
valt
zichtbehoud
onder
normen
die
de
veiligheid
en
zelfstandigheid
van
personen
met
visuele
beperkingen
willen
waarborgen.
Zichtbehoud
blijft
daarmee
een
multidisciplinair
streven
naar
zo
hoog
mogelijke
visuele
functionaliteit
en
zelfstandigheid.