zevencontinenten

De zeven continenten vormen een traditionele indeling van de aarde in zeven grote landmassa's: Afrika, Antarctica, Azië, Europa, Noord-Amerika, Zuid-Amerika en Australië (ook wel Oceanië genoemd wanneer de eilanden in de Stille Oceaan worden meegeteld). De grenzen tussen continenten zijn deels cultureel en historisch bepaald; sommige geografen beschouwen Europa en Azië als Eurazië, en classificeren Oceanië als een verzamelnaam voor Australië plus vele eilanden. Het concept blijft veelgebruikt in onderwijs en populaire referenties, maar geologen benadrukken dat de aardplaatgrenzen en natuurlijke geografie niet altijd overeenkomen met de historische grenzen tussen continenten.

Azië is het grootste continent wat betreft oppervlakte en bevolking, met enorme variatie in landschappen en culturen. Afrika kent een grote ecologische diversiteit en een groeiende, jonge bevolking. Noord-Amerika strekt zich uit van arctische noordkusten tot tropische zuidkusten en kent een grote economische en culturele verscheidenheid. Zuid-Amerika herbergt het Andesgebergte en het Amazoniaanse regenwoud, met een rijke biodiversiteit en diverse landschappen. Europa is relatief klein maar heeft een lange geschiedenis van politieke en economische ontwikkelingen en samenwerking. Oceanië omvat Australië als continentaal landmassa plus talrijke eilanden en eilandgroepen in de Stille Oceaan, met een lage bevolkingsdichtheid en unieke biodiversiteit. Antarctica is een ijzig en extreem continent zonder permanente bewoners, waar wetenschappelijk onderzoek centraal staat en internationale verdragen het gebruik regelen.