zelfconformiteit

Zelfconformiteit is de mate waarin een product, proces of systeem voldoet aan de gestelde eisen die voor dat item gelden. In de context van consumentenproducten en markttoezicht verwijst de term vaak naar de zelfverklaring van conformiteit, oftewel een zelfverklaringsverklaring. Deze verklaring wordt opgesteld door de fabrikant of door een gemachtigde vertegenwoordiger en bevestigt dat het product voldoet aan de relevante normen en wettelijke eisen. In verband met Europese regelgeving is dit een basisvoorwaarde voor bepaalde producten om een CE-markering te mogen dragen; de CE-markering geeft aan dat de fabrikant de conformiteit heeft beoordeeld en de productveiligheid en -prestaties heeft afgedwongen volgens de toepasselijke EU-richtlijnen.

Bij zelfconformiteit voert de fabrikant de conformiteitsbeoordeling uit, stelt technische documentatie samen en bepaalt of aanvullende tests of een externe beoordeling door een aangemelde instantie nodig zijn. Indien een product onder toezicht van een aangemelde instantie valt, geldt dat de conformiteitsbeoordeling deels of volledig extern is, terwijl de fabrikant nog steeds verantwoordelijk blijft voor de DoC. De technische documentatie bevat onder meer ontwerp- en productinformatie, risicobeoordelingen, testresultaten en kwaliteitscontroleprocedures. De DoC bevat gegevens over de fabrikant, de geteste normen en de toegepaste richtlijnen en bevestigt de geldigheid van de conformiteit.

Zelfconformiteit is een hulpmiddel voor snelle markttoegang en kostenbeheersing, maar brengt risico’s met zich mee als de conformiteitsbeoordeling onvoldoende robuust is of bij gebrek aan onafhankelijke controle. Markttoezicht en sancties dienen als checks-and-balances.