zelfactualisatie
Zelfactualisatie is een psychologisch concept dat het proces beschrijft waarbij een persoon de realisatie van zijn of haar potentieel nastreeft en een leven leidt dat aansluit bij diepe waarden en persoonlijke betekenis. Het wordt vooral geassocieerd met Abraham Maslow, die het als hoogste niveau in zijn behoeftehiërarchie beschouwde. Volgens Maslow ontstaan zelfactualisatie-voornemen pas nadat basale fysiologische en veiligheidsbehoeften, sociale acceptatie en erkenning zijn vervuld. Zelfactualisatie betekent niet simpelweg gelukkig zijn, maar eerder groeien, authenticiteit, realistische perceptie van de werkelijkheid, onafhankelijkheid en creativiteit. Kenmerken zijn onder meer zelfbewustzijn, een geaccepteerde zelfidentiteit, streven naar autonomie, bereidheid om fouten te onderzoeken en een voortdurende drang naar betekenisgeving en zingeving. Voorbeelden zijn talentontplooiing, innovatieve prestaties, altruïstische betrokkenheid of een coherente integriteit in handelen.
Kritieken benadrukken dat Maslow's hiërarchie cultureel bepaald is en mogelijk niet universeel geldt; de begrippen zijn