wortelstijlen

Wortelstijlen is een term die in de Nederlandse botanische en horticulturele literatuur wordt gebruikt om de variatie in wortelarchitecturen van planten te beschrijven. Het verwijst naar hoe een wortelstelsel is opgebouwd en georganiseerd in ruimte en tijd, en hoe dit de werking van de wortels beïnvloedt.

Overzicht en typen. Wortelstijlen kunnen worden onderverdeeld in verschillende hoofdtypen. Een tapwortelstelsel kenmerkt zich door een centrale hoofdtakelwortel met zijwortels en is gangbaar bij vele kruidachtige planten. Een vezelwortelstelsel bestaat uit vele dunne wortels zonder duidelijke hoofdwortel, zoals bij veel grassen. Opslagwortelstelsels zijn gespecialiseerd in het ontwikkelen van dikke, opslagrijke wortels (bijvoorbeeld wortel, rode biet) die voedingsstoffen en water opslaan. Adventieve wortelstijlen ontstaan wortels uit afwijkende plaatsen zoals stelen of knoppen en komen voor bij sommige houtige en hernieuwbare planten.

Invloedrijke factoren. De wortelstijl hangt af van soort en kreegang van de plant, leeftijd, bodemsamenstelling, water- en nutriëntenbeschikbaarheid, en omgevingsstress. Bodemverdichting, droogte of wateroverlast kunnen de ontwikkeling van wortelstijlen sterk sturen door invloed op penetratie, zuurstoftoevoer en nutriëntenopname.

Functionele betekenis. De wortelstijl bepaalt belangrijke eigenschappen zoals diepte van wortelgroei, spanwijdte van het wortelstelsel, stabiliteit van de plant en efficiëntie van water- en nutriëntenopname. Bij cultivatie en plantenveredeling kan selectie op wortelarchitectuur helpen bij betere droogtebestendigheid, bodemverkenning en gewasopbrengsten.

Zie ook en notities. Gerelateerde concepten zijn wortelarchitectuur en wortelstelsel. Let op: de term wordt vooral in technische context gebruikt en kan per vakgebied variëren in definitie.