windrichtingkans

Windrichtingkans is, in meteorologie en risicoanalyse, de kansverdeling van de windrichting die op een specifieke locatie en tijd wordt waargenomen. Het beschrijft hoe waarschijnlijk het is dat de wind uit verschillende kompasrichtingen afkomstig is. De kans kan worden weergegeven als een discrete a priori verdeling over sectoren (bijvoorbeeld per 30 graden) of als een continue dichtheidsfunctie op de cirkel.

Berekening en representatie: Waarnemingen van weerstations, boeien of reanalysetoepassingen worden geaggregeerd tot cirkelse statistieken. Veel gebruikte vormen zijn de windroos of een polair diagram. In de discrete vorm hebben de richtingskansen som van 1; bij een continue benadering wordt vaak een cirkel-gekoppelde kansdichtheidsfunctie gefit, bijvoorbeeld met een Von Mises-verdeling. Belangrijke statistieken zijn de gemene windrichting en de concentratie (hoe geconcentreerd de richting is). Bij de interpretatie is rekening nodig met de wrap-around bij 0/360 graden.

Toepassingen: Windrichtingkans is relevant voor de beoordeling van windenergietoepassingen (site-selectie en verwachte output), luchtvaart en maritieme planning, en milieu- of infrastructuuranalyses waar windgerelateerde belastingen of dispersie van deeltjes moeten worden ingeschat. Ook wordt het gebruikt bij risicoanalyses voor windbelasting op gebouwen en constructies.

Overwegingen en beperkingen: De kansverdeling varieert met tijdschaal (uurlijk, dagelijk, seizoensgebonden), geografische kenmerken en lokale omgevingsfactoren. Datakwaliteit, bemonstering en sensorpositie kunnen de schattingen beïnvloeden; extreme waarden kunnen de verdeling beïnvloeden en vereisen robuuste methoden. Zie ook windroos en circulaire statistiek voor verwante concepten.