weefselvlakken

Weefselvlakken zijn anatomische vlakken of ruimtes tussen verschillende weefsels die regelmatig bestaan uit fasciae, bindweefsel en soms vet. Ze ontstaan door de scheiding van lagen zoals huid en onderhuidsweefsel, verschillende spierlagen en seröse membranen. Deze vlakken dienen als referentiepunten voor dissectie en maken het mogelijk om structuren achtereenvolgens en met behoud van omliggende weefsels vrij te maken.

Voorbeelden van weefselvlakken zijn het oppervlakkige fasciale vlak onder de huid, het diepe fasciale vlak rondom spiergroepen en specifieke retromusculaire of retropéritoneale vlakken. In het hoofd- en halsgebied bestaan fasciale ruimtes tussen spieren en fascia; in de borst- en buikholte bestaan scheidingen tussen serieuze membranen en fasciae. De exacte samenstelling en ruimte tussen deze vlakken varieert per regio en individu.

De grenzen tussen weefselvlakken zijn klinisch relevant. Chirurgische ingrepen worden vaak langs voortvloeiende vlakken uitgevoerd om zenuwen, bloedvaten en organen te sparen en om bloedverlies en complicaties te beperken. Infecties en tumoren kunnen langs fasciale vlakken verspreiden, waardoor kennis van de vlakken belangrijk is voor diagnose, planning en prognose.

In beeldvorming zoals CT en MRI helpen de weefselvlakken artsen bij het interpreteren van ruimten en afwijkingen, en ze vormen uitgangspunten voor conservatieve of invasieve behandelstrategieën. Het begrip van weefselvlakken vergroot zo het inzicht in anatomische relaties en pathofysiologie.