weefseldragers

Een weefseldrager is een klein, doorgaans kunststof of metalen container die wordt gebruikt in histologie en pathologie om weefselmonsters tijdens de preparatie en verwerking vast te houden. In het Engels wordt dit meestal aangeduid als tissue cassette. Het doel is om weefsel te beschermen tegen verlies tijdens fixatie, dehydratie en vervetting, en om de doorstroming van vloeistoffen mogelijk te maken zodat het weefsel effectief kan worden verwerkt en ingebed.

Typen en kenmerken: weefseldragers zijn meestal gemaakt van polypropyleen of soortgelijke kunststof, soms van metaal bij oudere systemen. Ze hebben vaak een perforerende bodem zodat fixatieven en oplosmiddelen kunnen doordringen, een afgesloten of scharnierend deksel en ruimte voor een identificatieaanduiding. Moderne series zijn vaak transparant, stapelbaar en compatibel met automatische verwerkingssystemen en microtomen. Veel laboratoria gebruiken kleurcodes of barcodes om monsters te identificeren en de traceerbaarheid te waarborgen.

Gebruik en workflow: de weefseldrager wordt gevuld met het weefsel, waarna deze door fixatie, dehydratie en verpulvering heen gaat terwijl het in de drager blijft. Na verwerking wordt het weefsel in paraffine ingebed terwijl het in de cassette aanwezig blijft; de cassette kan daarna worden verwijderd of mechanisch opgeruimd voordat secties worden gesneden. Het ontwerp maakt automatische verwerking en nauwkeurige koppeling aan patiëntgegevens mogelijk.

Voordelen en overwegingen: de drager verhoogt traceerbaarheid, vermindert verlies van materiaal en faciliteert gestandaardiseerde verwerking. Nadelen kunnen bestaan uit schade aan weefsel bij onjuiste plaatsing of beperkingen bij specifieke weefseltypes. Zie ook: histologie, pathologie, paraffine-inbedding, microtomie, cassette-systemen.