wateroverslagbeheersing

Wateroverslagbeheersing is het geheel van maatregelen en praktijken gericht op het voorkomen en beheersen van wateroverslag in watersystemen. Het begrip wordt toegepast op zowel natuurlijke als stedelijke omgevingen, met aandacht voor rivier- en kustwateren, riolen en bergingsvoorzieningen. Het doel is schade door overstromingen te beperken, de waterkwaliteit te beschermen en de continuïteit van vitale functies te waarborgen, terwijl ecologische en maatschappelijke belangen worden meegewogen.

De beheersing omvat structurele maatregelen zoals dijken, sluizen, pompen en retentiegebieden, maar ook operationele procedures zoals real-time regie van sluizen en pompen, waterstandenmonitoring en modelgestuurde beslissystemen. Daarnaast spelen niet-structurele maatregelen een belangrijke rol, zoals ruimtelijke planning, waterbewust bouwen en groen-blauwe infrastructuur (regenwaterinfiltratie, waterbergende parken en wadi’s).

Besluitvorming vindt plaats op lokaal, regionaal en nationaal niveau, met afstemming tussen waterbeheer, ruimtelijke ordening en civiele infrastructuur. Technische hulpmiddelen omvatten hydrologische modellen, weersverwachting en besturingssystemen (SCADA) die de bediening van sluizen en pompen aansturen.

Uitdagingen bestaan onder meer uit toenemende neerslagextremen door klimaatverandering, verstedelijking en verouderde infrastructuur. Verder is er aandacht voor kosten, milieu-impact en maatschappelijke aanvaarding. Prestaties worden gemeten aan de hand van factoren zoals de frequentie, duur en volume van wateroverslag, de schade die wordt voorkomen en de betrouwbaarheid van het systeem. Zie ook het bredere kader van deltaprogramma’s en Europese waterveiligheidsnormen die hierop van invloed zijn.