Home

waardemaximalisatie

Waarde-maximalisatie is een bedrijfsdoel dat gericht is op het vergroten van de economische waarde van een organisatie voor de aandeelhouders. In praktische termen betekent dit doorgaans het maximaliseren van de waarde van toekomstige kasstromen, contant gemaakt tegen een passende disconteringsvoet, zodat de ondernemingswaarde of aandelenprijs toeneemt. Maatstaven zoals netto contante waarde (NPV), interne opbrengstvoet (IRR), economische waarde toegevoegd (EVA) en rendement op geïnvesteerd kapitaal (ROIC) worden gebruikt om besluiten te evalueren. Beslissingen over investeringen, prijszetting, dividendbeleid, kapitaalstructuur en fusies en overnames moeten volgens dit principe de waarde voor de eigenaren verhogen, vaak met aandacht voor risico en tijdshorizon.

Historisch wordt deze benadering veelvuldig geassocieerd met de opvatting van Milton Friedman dat het belangrijkste doel

Alternatieve benaderingen pleiten voor stakeholderwaarde en duurzame waardecreatie, waarbij ook rekening wordt gehouden met werknemers, klanten,

van
een
bedrijf
is
het
vergroten
van
aandeelhouderswaarde.
Kritiek
komt
voort
uit
zorgen
over
kortetermijnisme,
verwaarlozing
van
andere
stakeholders
(werknemers,
klanten,
leveranciers,
gemeenschap)
en
langetermijnmaatschappelijke
en
milieueffecten.
Bovendien
is
waardebeoordeling
complex
en
afhankelijk
van
aannames
over
toekomstige
kasstromen
en
het
disconteringspercentage.
leveranciers,
regelgeving,
milieu
en
maatschappelijke
impact.
In
de
praktijk
zien
velen
een
evenwicht
tussen
financiële
doelstellingen
en
maatschappelijke
verantwoordelijkheid,
met
een
focus
op
lange
termijn
duurzaamheid
naast
economische
waarde.