Home

vraagbeantwoording

Vraagbeantwoording is een parlementaire procedure waarbij leden van een wetgevende macht vragen stellen aan de regering en de regering deze vragen beantwoordt. In Nederland is de term vooral verbonden met de Tweede Kamer en de ministerraad. Het doel is toezicht houden op het regeringsbeleid en tot duidelijke publieke informatie te komen over beleid, besluiten en gebeurtenissen.

Er bestaan verschillende vormen. Schriftelijke vragen zijn vragen die door Kamerleden worden ingediend en die de

De antwoorden worden vastgelegd in officiële parlementaire stukken, zoals Kamerstukken en de openbaar gemaakte Kamervragen en

Internationale vergelijking: veel democratieën hebben vergelijkbare vormen van vraag- en antwoordprocedures, vaak onder een eigen naam,

Kritiekpunten betreffen onder meer mogelijke politicisering, tijdsdruk en het feit dat niet iedere vraag tot bevindingen

minister
schriftelijk
beantwoordt.
Mondelinge
vragen
worden
in
de
plenaire
zaal
of
in
een
commissie
gesteld
en
leiden
vaak
tot
een
mondeling
antwoord
of
een
korte
toelichting
door
de
minister;
soms
volgt
er
een
korte
debatronde.
Naast
schriftelijke
en
mondelinge
vragen
kent
men
ook
interpellaties,
die
een
spoedige
plenaire
behandeling
van
een
bepaald
onderwerp
beogen.
-antwoorden.
Deze
documenten
zijn
vrij
toegankelijk
voor
het
publiek
en
vormen
een
deel
van
de
parlementaire
verslaglegging.
Het
proces
stelt
Kamerleden
in
staat
om
vragen
te
stellen
over
beleid,
uitvoering
en
besluitvorming
en
biedt
de
regering
een
formeel
kader
voor
verantwoording.
zoals
Question
Time
in
enkele
Britse
procedures.
Waarschijnlijkheden,
tijdslijnen
en
procedures
variëren
per
land,
maar
het
principe
van
parlementaire
controle
door
middel
van
vragen
en
antwoorden
is
wereldwijd
gangbaar.
leidt.
Desondanks
blijft
vraagbeantwoording
een
fundamenteel
instrument
voor
transparantie
en
verantwoordingsplicht
in
een
parlementair
systeem.