voorkeursaandelen

Voorkeursaandelen, ook wel preferred shares genoemd, zijn een klasse van aandelen met een voorkeursrecht op uitkeringen en soms op activa bij liquidatie, ten opzichte van gewone aandelen. Ze vormen een hybride instrument tussen schuld en eigen vermogen: vaak hebben ze een vast of periodiek dividend en beperkte stemrechten, maar ze missen doorgaans de onbeperkte waardestijging en de meeste stemrechten die gewone aandelen bieden.

De belangrijkste rechten van voorkeursaandelen zijn onder meer een dividendvoorkeur en een liquidation preference. Het vaste dividend, vaak uitgedrukt als percentage van de nominale waarde, heeft voorrang boven dividenden aan gewone aandeelhouders. Sommige voorkeursaandelen zijn cumulatief, wat betekent dat achterstallige dividenden achteraf opeisbaar worden. Niet-cumulatieve voorkeurhelen geven geen recht op achterstallige dividenden. Daarnaast kunnen ze converteerbaar zijn naar gewone aandelen, en kunnen bedrijven ze terugkopen (redeembaar) na bepaalde periodes. Sommige varianten zijn ook “participating”, wat inhoudt dat na betaling van het vaste dividend nog kan worden meegedreven in extra winstdelingen met gewone aandeelhouders.

Stemrechten: doorgaans hebben voorkeursaandelen geen stemrecht, behalve bij specifieke wegens hun rechten of bij achterstallige dividenden. In governance-situaties kunnen onder bepaalde voorwaarden wel stemrechten ontstaan.

Gebruiken en overwegingen: bedrijven geven voorkeursaandelen om kapitaal aan te trekken zonder de ondernemerscontrole zodanig te verwateren. Voor investeerders bieden ze een belegging met prioriteit bij uitkeringen en bij liquidatie, maar meestal met minder upside en beperkte stem- of waardegroei-vermogens. De fiscale behandeling varieert per jurisdictie.