volumenormeringen

Volumenormering, ook wel luidheidsnormalisering genoemd, is het proces waarbij het geluidsniveau van audio- of videomateriaal wordt aangepast zodat het op een consistente manier wordt afgespeeld op verschillende apparaten en platforms. Er bestaan twee hoofdbenaderingen: peak normalization, dat enkel de piekniveaus beperkt, en loudness normalization, dat streeft naar een homogaan perceptueel luid niveau over een hele opname.

Bij peak normalization wordt het volume zodanig aangepast dat piekniveaus onder een ingestelde drempel blijven, bijvoorbeeld -1 dBFS. Loudness normalization werkt met perceptuele luidheid en meet doorgaans in LUFS (Loudness Units relative to Full Scale). Een integraal gemeten luidheidswaarde (integrated LUFS) geeft aan hoe luid een hele opname gemiddeld klinkt. Voor broadcast en film wordt vaak verwezen naar de ITU-R BS.1770-luidsnormering en de Europese standaard EBU R128, die richtlijnen geven voor gemeten luidheid over gehele programma’s of stukken.

Toepassingen van volumenormering zijn onder meer televisie- en radioproducties, streamingdiensten, film- en muziekproductie en postproductie. Producenten gebruiken meters die LUFS, true peak en soms gating tonen om ervoor te zorgen dat content aan platform- of zendervoorschriften voldoet en een consistente luisterervaring biedt.

Voordelen zijn onder meer een gelijkmatig luisterniveau tussen verschillende nummers en programmes, betere consistentie voor afspeelsystemen en minder behoefte aan handmatig bijstellen tijdens afspelen. Nadelen zijn onder meer dat normalisatie de dynamiek niet aanpast en bij verkeerd gebruik kan leiden tot perceptuele clipping of „pumping” bij compressie. Volumenormering is daarmee een hulpmiddel, geen oplossing voor alle dynamische uitdagingen. Zie ook luidheidsnormalisatie en LUFS.