videonystagmografie

Videonystagmografie (VNG) is een diagnostisch onderzoek dat de functie van het vestibulaire systeem en de oogbewegingscontrole onderzoekt door oogbewegingen te registreren met video-goggles. Het doel is informatie te verkrijgen over de werking van de evenwichtsorganen en om vestibulaire disfuncties te identificeren.

Tijdens de meting volgen infraroodcamera’s in de lichte, draadloze bril het oog terwijl de patiënt visuele doelpunten volgt, fixatie behoudt en wordt blootgesteld aan prikkels. Het systeem wordt aan het begin gekalibreerd om oogbewegingen nauwkeurig te kunnen meten.

Een gebruikelijke VNG-batterij omvat oculomotorische tests (pursuits, saccades, fixatie-suppressie), beoordeling van spontane en fixatie-evocata nystagmus, calorisch testen om de horizontale halfcirkelvormige kanalen te prikkelen (calorische irrigatie met koud en warm water of lucht), en positionele testen zoals Dix-Hallpike en roulestest om vertigo en nystagmus op te roepen. Rotatietests met een calorische component of rotatoire stoel kunnen in sommige systemen ook voorkomen.

De interpretatie richt zich op de richting, snelheid en symmetrie van nystagmus, de victore responsiviteit van het vestibulaire apparaat en de differentiële diagnostiek tussen perifere en centrale aandoeningen. Patronen kunnen onder andere wijzen op unilaterale vestibulaire hypofunctie, bilaterle verminderde respons of centrale vestibulaire pathologie, en worden geïntegreerd met klinische vraagstelling.

Voordelen en beperkingen: VNG is niet invasief en beter verdragen dan oudere elektrofysiologische methoden, maar calorische tests kunnen duizeligheid en misselijkheid opleveren en de uitkomsten kunnen beïnvloed worden door patiëntmedicatie, cambuigen en artifacten. VNG is een veelgebruikte tool in vertigo-klinieken, audiologie en neurologie voor diagnostiek en revalidatieplanning.