ventilatiestromen

Ventilatiestromen verwijzen naar de beweging van lucht in en rondom gebouwen die ontstaat door ventilatie. Ze beschrijven hoe lucht binnenkomt, zich verspreidt en weer wordt afgevoerd, en vormen daarmee een belangrijk aspect van binnenklimaat en energiegebruik. Ventilatiestromen kunnen natuurlijk ontstaan, bijvoorbeeld door winddruk en temperatuurverschillen, of gestuurd worden door mechanische systemen zoals ventilatoren en afzuigkappen. Ze bepalen in welke mate verse lucht wordt aangevoerd en vervuilde lucht verwijderd.

Er bestaan verschillende typen ventilatiestromen. Bij natuurlijke ventilatie stroomt lucht door openingen, kieren en ruimten als gevolg van drukverschillen en zwaartekrachtsinvloeden. Mechanische ventilatie gebruikt apparatuur om hoeveelheid en richting van de luchtstroom te regelen, vaak met in- en afzuigkanalen, luchtbehandelingskasten en luchtkleppen. Binnen de mechanische aanpak kunnen algemene mengventilatie, waarbij de ruimtelucht gelijkmatig wordt gemengd, en displacement- of stratifatieventilatie worden onderscheiden, die verschillende patronen in de ruimte creëren.

Waarneming en berekening van ventilatiestromen gebeuren via volumestroom (Q, meestal uitgedrukt in m3/s of L/s), en in gebouwen vaak via de ventilatie- of verandering van lucht (ACH, per uur). Metingen maken gebruik van anemometers, drukmetingen en tracergassen; bij simulaties is CFD vaak toegepast om stromingspatronen te tonen en warmtetransport te beoordelen.

Ventilatiestromen zijn cruciaal voor binnenluchtkwaliteit, comfort en energie-efficiëntie, en worden gestuurd door bouwvoorschriften, normen en HVAC-ontwerpen die gericht zijn op veilige en aangename verblijfsomstandigheden.