vastefunctie

Vaste functie is een term uit het Nederlandse arbeidsrecht die verwijst naar een dienstverband dat niet is gebonden aan een vooraf bepaalde einddatum. In de praktijk wordt een vaste functie doorgaans vormgegeven door een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, maar ze kan ook ontstaan nadat een werknemer een tijdelijk contract heeft doorlopen en vervolgens een vast contract krijgt (al dan niet na een proeftijd). Een vaste functie biedt doorgaans meer zekerheid dan een tijdelijk contract.

Belangrijke kenmerken zijn onder meer arbeidszekerheid, langeretermijnbetrokkenheid van de werkgever en vaak toegang tot bredere arbeidsvoorwaarden zoals pensioenopbouw, vakantiedagen en carrièremogelijkheden. De specifieke afspraken staan in de arbeidsovereenkomst en worden vaak verder uitgewerkt in een collectieve arbeidsovereenkomst (CAO). Een proeftijd kan deel uitmaken van de aanstellingsvoorwaarden, maar is onderworpen aan wettelijke grenzen.

Vaste functies versus tijdelijke functies: een vaste functie is tijdloos en kan zonder vooraf afgesproken einddatum voortduren, terwijl een tijdelijk contract een duidelijk einddatum heeft en meestal kan worden verlengd of vernieuwd. Het verkrijgen van een vaste functie is voor veel werknemers een doel, en bij veel werkgevers leidt een tijdelijk traject na verloop van tijd tot vast werk, afhankelijk van de arbeidsvoorwaarden en CAO-regelingen.

Beëindiging en overgang: een vast dienstverband kan alleen worden beëindigd volgens wettelijke procedures en op basis van de geldende arbeidsovereenkomst of CAO. In veel gevallen geldt dat bij ontslag of niet-contractuele beëindiging een transitievergoeding verschuldigd kan zijn, afhankelijk van de duur van de dienstbetrekking en de omstandigheden.

Het begrip valt onder het bredere kader van arbeidsrecht en arbeidsovereenkomsten, en kan per sector verschillen.