vaderschapsverlof

Vaderschapsverlof is het verlof dat aan vaders of partners wordt toegekend rondom de geboorte of adoptie van een kind. Het doel is de band tussen vader en kind te versterken en de partner bij de zorg te ondersteunen. De regels omtrent vaderschapsverlof verschillen per land en zijn vaak vastgelegd in nationale wetgeving, cao’s en/of werkgeversbeleid.

In veel rechtsgebieden is vaderschapsverlof wettelijk geregeld en (gedeeltelijk) betaald. In andere gevallen is het verlof onbetaald of onderdeel van ouderschapsverlof dat tussen ouders kan worden opgesplitst. Daarnaast kunnen regelingen bestaan uit een combinatie van betaald en onbetaald verlof, via sociale zekerheid en/of werkgevers.

De duur en wijze van opname variëren. De beschikbare periode kan van enkele dagen tot meerdere weken zijn. Soms kan het verlof in één keer worden opgenomen of gespreid over een bepaalde periode na de geboorte; soms is een deel overdraagbaar aan de partner of in combinatie met ouderliefd verlof. Het loon kan volledig, gedeeltelijk of onbetaald zijn, afhankelijk van de jurisdictie en het beleid van de werkgever.

Om recht te hebben op vaderschapsverlof geldt doorgaans een arbeidsrelatie met een werkgever, en moet het verlof tijdig worden aangevraagd met relevante geboorte- of adoptieaankondiging. Soms is bewijs van geboorte vereist.

Bescherming tijdens vaderschapsverlof is in veel landen geregeld: werknemers mogen niet nadelig worden behandeld en hebben bij terugkeer recht op hun functie of een equivalente positie. Vaderschapsverlof wordt gezien als onderdeel van bredere inspanningen voor gendergelijkheid en vroegtijdige moeder- en vaderschapsbetrokkenheid bij jonge kinderen. Aangezien regels variëren, is het raadzaam lokale wetgeving en het werkgeversbeleid te raadplegen.

---