uitlaatgasreductie

Uitlaatgasreductie is het geheel van maatregelen en technologieën die gericht zijn op het verminderen van emissies uit verbrandingsgassen van motoren en industriële installaties. Doel is de luchtkwaliteit te verbeteren en de milieu- en volksgezondheidsimpact van verbranding te verkleinen. Belangrijke vervuilende stoffen zijn stikstofoxiden (NOx), fijn stof (PM), koolmonoxide (CO), koolwaterstoffen (HC) en zwaveloxiden; ook CO2 valt onder bredere klimaatgerelateerde aspecten van verbranding.

Technische maatregelen omvatten navoor- en na-behandeling van uitlaatgassen. Een driewegkatalysator (TWC) in benzinemotoren vermindert CO, HC en NOx. Voor dieselmotoren worden vaak een dieseloxidatiekatalysator (DOC) en een dieselpartikelfilter (DPF) toegepast om respectievelijk CO/HC en fijn stof te reduceren. Uitlaatgasrecirculatie (EGR) verlaagt NOx door de verbrandingstemperatuur te verlagen. Selectieve katalytische reductie (SCR) gebruikt ammonia of ureum (AdBlue) om NOx om te zetten in stikstof en water. In combinatie met meerdere systemen kan een motor voldoen aan strengere emissienormen.

Regelgeving en normen spelen een belangrijke rol bij uitlaatgasreductie. In de Europese Unie bepalen Euro-normen de toegestane emissies voor voertuigen, met aanvullende toetsing via Real Driving Emissions (RDE) om prestaties onder echte rijomstandigheden te beoordelen. Industriële installaties vallen onder emissieplafonds en toezicht van milieudiensten.

Trends in uitlaatgasreductie richten zich op verdere technologische optimalisatie, vergroting van efficiëntie en een verschuiving naar schonere aandrijving, zoals hybride en elektrische voertuigen, samen met het gebruik van schonere brandstoffen en koolstofarme productiemethoden.